Wiadomości
serce.katolik.bielsko.pl

POGRZEB ŚP. KS. PRAŁ. KRZYSZTOFA RYSZKI

Spis treści (wystarczy kliknąć i od razu przejść do danego miejsca w artykule!):
Notka biograficzna ||
Pożegnanie w 2018 r. ||
Ceremonie pogrzebowe 12.04 w kościele NSPJ w Bielsku-Białej - 18:30 ||
    Tekst homilii wygłoszonej przez ks. proboszcza Marcina Aleksego ||
    Tekst pożegnania w imieniu Parafian ||
    Ofiarodawcy na Msze Św. ||
Ceremonie pogrzebowe 12.04 w kościele NSPJ w Bielsku-Białej - 20:00 ||
Ceremonie pogrzebowe 13.04 w Bielsku-Białej Wapienicy ||



Notka biograficzna

Do początku

6 kwietnia 2021 r. zmarł ks. prałat Krzysztof Ryszka, emerytowany proboszcz parafii pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Bielsku-Białej. Przeżył niespełna 72 lata. 11 kwietnia obchodziłby 47. rocznicę swych święceń kapłańskich. Jako emeryt był rezydentem parafii św. Franciszka z Asyżu w Bielsku-Białej Wapienicy.
Urodził się 10 sierpnia 1949 r. w bielskich Aleksandrowicach. Uczył się w Liceum Ogólnokształcącym im. Mikołaja Kopernika w Bielsku-Białej. W 1967 r. został przyjęty do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. Zmuszony był odbyć dwuletnią zasadniczą służbę wojskową w kleryckiej jednostce specjalnej w Bartoszycach. W 1970 r. podjął przerwane studia filozoficzno-teologiczne.
11 kwietnia 1974 r. przyjął święcenia kapłańskie z rąk bp. Herberta Bednorza.
Był wikariuszem w parafiach: Krzyża Świętego w Siemianowicach Śląskich (1974-1977) i Niepokalanego Poczęcia NMP w Katowicach (1977-1981). W 1981 r. został diecezjalnym misjonarzem, którego zadaniem było m.in. wspieranie dzieła budowy nowych kościołów przez zbieranie ofiar na ten cel na rekolekcjach. Prowadził wakacyjne oazy Ruchu Światło-Życie, rekolekcje Dzieci Maryi oraz rekolekcje dla maturzystów. Pełnił funkcję diecezjalnego duszpasterza nauczycieli i wychowawców, był też członkiem Diecezjalnej Komisji Liturgicznej.
6 sierpnia 1984 r. mianowano go najpierw administratorem, a potem pierwszym proboszczem nowo erygowanej parafii Znalezienia Krzyża Świętego w Wiśle Głębcach. W 1987 r. był administratorem parafii śś. Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach. Ze względów zdrowotnych trafił do parafii św. Anny w Świerklanach, gdzie przez rok pracował jako wikary. Następnie przez 15 lat był proboszczem parafii św. Józefa w Zabrzegu.
Po powstaniu diecezji bielsko-żywieckiej został notariuszem Kurii Diecezjalnej w Bielsku-Białej. Od 2003 r. był proboszczem parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Bielsku-Białej. Urząd ten pełnił do 2018 r. Przez dwie kadencje był notariuszem Diecezjalnej Rady Kapłańskiej Diecezji Bielsko-Żywieckiej, członkiem Diecezjalnej Komisji Liturgicznej, opiekunem nadzwyczajnych szafarzy diecezji bielsko-żywieckiej, kapelanem wspólnoty Nieustającego Różańca oraz audytorem Sądu Biskupiego w Bielsku-Białej.
Miłosierny Boże, spraw, aby Twój sługa kapłan Krzysztof, którego w ziemskim życiu zaszczyciłeś świętym posłannictwem, radował się wiecznie w niebieskiej Chwale. Przez Chrystusa Pana naszego.Amen.

Pożegnanie w 2018 r.

Do początku

Pożegnanie w parafii NSPJ 19 sierpnia 2018.
Wspomnienie posługi Ks. Ryszki w parafii NSPJ w Bielsku-Białej.
Ceremonie pogrzebowe 12.04 w kościele NSPJ w Bielsku-Białej - 18:30 (dla przedstawicieli parafii NSPJ w B.B.)

Do początku

W kościele NSPJ w Bielsku-Białej od Mszy wieczornej w sobotę 10 kwietnia (dzień rocznicy katastrofy smoleńskiej, którą tak pielęgnował ks. Prałat) i przez całą niedzielę (11 kwietnia to z kolei dzień rocznicy święceń kapłańskich ks. Ryszki) na każdej Mszy św. była dodatkowa intencja za śp. ks. Krzysztofa, tak żeby każdy mógł mieć udział w modlitwie pogrzebowej za Zmarłego.
W zakrystii można było składać ofiary na Msze Św. za śp. Ks. Prałata (lista ofiarodawców ogłoszona w niedzielę 18.04 a Msze Św. będą celebrowane w czasie i miejscu oraz przez kapłana wg. możliwości).

Poniedziałek, 12 kwietnia 2021 – kościół NSPJ w Bielsku – Białej
godz. 18:30 – Msza św. dla przedstawicieli parafii NSPJ (wejście tylko z zaproszeniem!) Nagranie
Tekst homilii wygłoszonej przez ks. proboszcza Marcina Aleksego

Do początku

Kiedy przed Wielkim Tygodniem ks. Krzysztof Ryszka trafił do szpitala nikt nie przypuszczał, że będą to ostatnie dni Jego życia. W jednej z ostatnich rozmów telefonicznych, ks. Krzysztof żartował parafrazując słowa Pisma Św., że jeszcze śmierć nas nie rozdzieli, a jednak. We Wtorek Wielkanocny przyszła wiadomość o Jego śmierci.
W tych dniach po Wielkanocy Kościół daje nam w czasie sprawowania Eucharystii lekturę z księgi Dziejów Apostolskich. To zrozumiałe, bo przecież jest to zapis historii początków działalności Kościoła. Śmierć Pana Jezusa i Jego Zmartwychwstanie są punktem zwrotnym w dziejach. Od tego momentu wszystko staje się nowe i wszystko zaczyna, Kościół też. Kształtują się pewne wzorce osobowe i sposoby działalności duszpasterskiej. To w księdze Dziejów Apostolskich możemy znaleźć też pewne podpowiedzi dla życia i postaw, tych, którzy mają pełnić Służbę Bożą. Spróbujmy więc ich poszukać w tych fragmentach, które były odczytywane w czasie liturgii Eucharystii od dnia śmierci do dnia pogrzebu ks. Prałata Krzysztofa.
We Wtorek Wielkanocny usłyszeliśmy o katechezie św. Piotra w dzień Pięćdziesiątnicy. W tekście czytamy: „Gdy (ludzie) to usłyszeli, przejęli się do głębi serca: Cóż mamy czynić, bracia - zapytali Piotra i pozostałych Apostołów”. Do tego, kto głosi Słowo Boże, również dzisiaj ludzie przychodzą z różnymi pytaniami dotyczącymi wiary i oczekują odpowiedzi konkretnych ale i rzetelnych, opartych nie tylko na własnych przekonaniach.
W kolejnym dniu, w Środę Wielkanocną, w Dziejach Apostolskich usłyszeliśmy o tym jak Piotr i Jan wchodzili do świątyni i spotkali tam człowieka chromego od urodzenia, który prosił ich o jałmużnę. „Nie mam srebra, ani złota – powiedział Piotr – ale co mam, to ci daję”. Kapłan ma być tym, który w pierwszym rzędzie nie zajmuje się dystrybucją środków materialnych ale tym, który przede wszystkim, rozdziela to co otrzymał: zdolność do udzielania łask sakramentalnych.
W Czwartek Wielkanocny czytaliśmy fragment kolejnej katechezy św. Piotra, w której Piotr powiedział m.in. takie słowa: „Wiem, bracia, że działaliście w nieświadomości”. Od kapłana ludzie oczekują nie pobłażania ani potępienia, ale zrozumienia dla ich sytuacji, problemów i upadków i wskazania drogi wyjścia.
Piątek Wielkanocny – fragment z Dziejów Apostolskich opowiadał o uwięzieniu św. Piotra i św. Jana po tym, jak przemawiali do ludu po uzdrowieniu chromego. Owocem tej przemowy było, jak czytamy: „A wielu z tych, którzy słyszeli naukę, uwierzyło”. Nauczanie kapłana powinno być głoszeniem skutecznym w mocy Ducha Świętego.
W Sobotę Wielkanocną słyszeliśmy o dalszych losach apostołów Piotra i Jana po ich uwięzieniu. Z ust tych, którzy ich sądzili padły słowa: „… surowo zabrońmy im przemawiać do kogokolwiek w to imię”. Głoszenie nauki Bożej nieraz spotyka się z przeszkodami i zakazami albo po prostu z lekceważeniem bądź drwiną. Reakcja kapłana musi być jednak taka jak Piotra i Jana: „... my nie możemy nie mówić tego, co widzieliśmy i słyszeliśmy”.
Wczoraj, w 2. Niedzielę wielkanocną, Święto Miłosierdzia Bożego, Dzieje Apostolskie przekazały nam opis życia pierwszych wspólnot chrześcijańskich, w których „każdemu (z pieniędzy, które składano u stóp apostołów) rozdzielano według potrzeby”. Choć nie jest to pierwsze zadanie kapłana, to jednak jest on odpowiedzialny także za właściwe wykorzystanie ofiar składanych przez ludzi.
I wreszcie dzisiejszy fragment przynoszący opis niezwykle skutecznej modlitwy wstawienniczej Apostołów. I to również jest zadaniem kapłana – modlitwa za ludzi mu powierzonych.
Kiedy przykładam ten biblijny wzorzec życia i posługi kapłana do swojego życia to widzę jak wiele jest jeszcze do zrobienia, ale kiedy przez pryzmat tego wzorca przyglądam się postaci śp. ks. prałata Krzysztofa Ryszki to dochodzę do przekonania, że on ten wzorzec realizował. To stwierdzenie jest uzasadnione nie tylko przez moją osobistą obserwację ale także przez to, o czym mówiliście wy, Drodzy Parafianie, kiedy żegnaliście ks. Krzysztofa, Waszego Proboszcza, który niespełna 3 lata temu kiedy odchodził na emeryturę.
On był kapłanem, który chętnie wykorzystując swoją mądrość i doświadczenie udzielał rad pojedynczym osobom jak i całym grupom osób np. jako notariusz Kurii Diecezjalnej, na forum Diecezjalnej Rady Kapłańskiej, Diecezjalnej Komisji Liturgicznej, jako opiekun nadzwyczajnych szafarzy Komunii Św. w naszej diecezji, kapelan Wspólnoty Nieustającego Różańca czy audytor Sądu Biskupiego a także w wielu innych sytuacjach życia duszpasterskiego.
Chętnie i z wielką ofiarnością udzielał łask sakramentalnych, zwłaszcza Eucharystii ale przede wszystkim bardzo skutecznie w sakramencie pokuty.
Z wielką wyrozumiałością podchodził do ludzkich problemów ale jednocześnie potrafił być stanowczym, wymagającym i wyrazistym.
Wykorzystując umiejętności oratorskie z wielką mocą głosił Słowo Boże w czasie rekolekcji parafialnych jako misjonarz diecezjalny, na wakacyjnych oazach Ruchu Światło-Życie, rekolekcjach Dzieci Maryi, rekolekcjach dla maturzystów, jako diecezjalny duszpasterz nauczycieli i wychowawców a także w codziennym życiu parafialnym.
Z powodu swoich przekonań i głoszonej nauki nieraz spotykał się ze sprzeciwem i doznawał przykrości, ale nie zważając na to, zabiegał, „aby Słowo Boże nie uległo skrępowaniu”.
Tak jak mówiliście o tym przy Jego pożegnaniu na emeryturę był dobrym administratorem dóbr materialnych i dbał o ludzi potrzebujących ale też i o sprawy materialne kościoła i parafii.
Wreszcie był też niezwykle gorliwy w modlitwie osobistej i wspólnotowej. Żeby wspomnieć tylko czuwania pierwszo piątkowe i pierwszo sobotnie, nabożeństwa fatimskie, procesje różańcowe, Drogi Krzyżowe, modlitwy za ofiary katastrofy smoleńskiej, pielgrzymki.
Nie nam oceniać, osądzać a tym bardziej kanonizować kogokolwiek. Czcigodny Sługa Boży, ks. Franciszek Blachnicki, którego stulecie urodzin obchodzimy w tym roku napisał kiedyś: „ Żaden człowiek nie może sprawiedliwie osądzać bliźniego – jeden Bóg może osądzić, bo pod sąd podpadają tylko zmarnowane łaski, a te jeden Bóg może znać. ... Dlatego nie wolno nam nikogo sądzić, a jedno co nam pozostaje, to obejmowanie nieustannie każdego miłosnym wejrzeniem takiego jakim on jest”.
Takim miłosnym wejrzeniem obejmujemy więc śp. ks. prałata Krzysztofa Ryszkę, którego życie i posługa może być dla nas inspiracją jak wypełniać Słowo Boże a osąd i nagrodę za życie wypełnione posługą Kościołowi zostawiamy Panu Bogu.
 
Tekst pożegnania w imieniu Parafian (p. Roman Baran)

Do początku

Czcigodni Kapłani i my Wszyscy, którzy spotykamy się dziś, aby pożegnać na tej Eucharystii księdza proboszcza Krzysztofa Ryszkę.
Są momenty w życiu każdego z nas, gdy chcemy wyrazić tak wiele... powiedzieć o swoich odczuciach.....a słów nie starcza.....
Niemożliwym jest to czasem wypowiedzieć, gdy żegnamy kogoś udającego się w daleką podróż... a jakże trudne gdy żegnamy osobę zmarłą. Bo powiedzieć, że chcemy pożegnać dziś byłego kapłana z naszej parafii – to nic nie powiedzieć... Powiedzieć, że żegnamy naszego byłego proboszcza – to zaledwie dotknąć części prawdy.... Przyznam się, że trudno mi stawać tu przed Państwem by móc w imieniu nas wszystkich, byłych parafian księdza Krzysztofa Ryszki, wypowiedzieć to wszystko co czujemy i chcielibyśmy wyrazić... Bo w jakich słowach zawrzeć emocje, które towarzyszą naszemu pożegnaniu księdza Krzysztofa.......
Ale TO słowo musi być wypowiedziane:
........dziękujemy Ci.... za wszystko. Przede wszystkim za Twoje kapłaństwo....bo przecież 15 lat, które spędziłeś w naszej parafii w każdym z nas pozostawiło swój ślad. Trudno zliczyć nie tylko te wszystkie Msze święte celebrowany przez Ciebie, ale też udzielane przez Ciebie sakramenty małżeństwa, chrztu, ostatnie pożegnania naszych bliskich i niezliczone godziny spędzone za kratkami konfesjonału.
Wszyscy którzy Cię znaliśmy, moglibyśmy opowiedzieć swoją własną historię ze spotkań z Twoją osobą. Dlatego Bogu niech będą dzięki za Twoją obecność wśród nas. Za cały Twój trud i serce które, wniosłeś będąc naszym kapłanem. I jeszcze za jedno dziękujemy.....: za Twoją..... przyjaźń! My rzadko mówiąc o kapłanie, artykułujemy tą cechę – ale ...TAK.....ksiądz Krzysztof był PRZYJACIELEM – i to przyjacielem nie tylko każdego z którym współpracował, ale też każdego z którym się spotykał na swojej kapłańskiej drodze.....Dla każdego miał dobre słowo, przyjacielską radę czy życzliwy uśmiech...Wszyscy zapamiętamy Go z tym uśmiechem, z którym dzisiaj spogląda na nas z tego zdjęcia...
Bogu niech będą dzięki za Twoją obecność wśród nas. Nasza obecność tutaj niech będzie wyrazem naszej wdzięczności i podziękowaniem za to wszystko co z woli Bożej za przyczyną Twojej posługi otrzymaliśmy.
Księże Proboszczu. Księże Krzysztofie – dziś z bólem żegnamy Cię po raz ostatni wspominając Twoją obecność wśród nas. Dziś otaczamy Cię swoją modlitwą. Przybyliśmy tutaj aby Cię pożegnać, ale też aby Cię zapewnić że pozostaniesz w naszych sercach, w naszej pamięci i w naszej modlitwie. Niech Jezus Chrystus najwyższy kapłan wprowadzi Cię do domu swojego Ojca...Odpoczywaj w pokoju a światłość wiekuista niech Ci świeci....
     


Ofiarodawcy na Msze Św.

Do początku

Przy okazji pogrzebu zostały złożone ofiary na Msze Św. za śp. ks. prał. Krzysztofa Ryszkę od (wykaz alfabetyczny):
[Msze Św. zamawiane przy okazji pogrzebu w ok. 30% celebrowane w naszym kościele w konkretnym terminie (wg. porządku: 1/3 o 6.15; 1/3 o 8.00 i 1/3 o 18.30 (ew. 16.00 lub 17.00). Pozostałe intencje celebrowane w miejscu, czasie i przez kapłana wg. możliwości (także poza Parafią).]
  • Osoby: Błąkała Grażyna, Breluch Elżbieta i Jan, Czauderna Maria, Ewa i Mariusz, Janczarek Elżbieta z synem Wojciechem, Janczura Teresa i Stanisław z rodziną, Katechetki Joanna Filonowicz i Wioletta Rzepa, Klama Halina, Magdalena, Piotr, Kojder Małgorzata, Korzec Michalina, Korzeniowska Ewa i rodzina Korzeniowskich z Cz.-Dz., Kubieniec Małgorzata i Stanisław, Michalski Jerzy z rodziną, Mrowiec Irena, Ogonowska-Śmigla Anna, Pielesz Ewa, Płatek Jerzy (kolega z ławy szkolnej) z rodziną, Ponikiewski Marian, Strugała Małgorzata i Mirosław z dziećmi, Szpak Janina, Tanistra Janina i Janusz, Tlałka Zofia, Arkadiusz, Mariola, Trestka Dorota i Artur, Wasztyl Anna, Zontek Józefa
  • Rodziny: Baran, Ciućka, Dąbkowie, Fajfer, Golec, Grabowscy, Jankowiak, Kłyż, Koim, Koszelscy, Kowacz i Łysoń, Krzemień i Gwizda, Kuferscy, Kukiołowie, Kuszmider, Łojek, Malik, Micek, Pawlikowie z ul. Kilińskiego, Rogala, Stekla, Wandzel, Zontek
  • Grupy osób: Domowy Kościół parafii NSPJ, Dyrekcja i grono pedagogiczne Zespołu Szkół Budowlanych, Dyrekcja, grono pedagogiczne i pracownicy I LO im. Mikołaja Kopernika, Dyrekcja, nauczyciele, pracownicy i uczniowie Zespołu Szkół Samochodowych i Ogólnokształcących, Instytut Akcji Katolickiej diecezji bielsko-żywieckiej, Męski Krąg Biblijny, Mieszkańcy bloku przy ul Koziej 17 (2 Msze Św.), Organizatorzy rocznicy smoleńskiej, Parafialna Rada Duszpasterska parafii NSPJ, Parafialny Oddział Akcji Katolickiej parafii NSPJ, Róża Różańcowa – I , Róża Różańcowa – V (3 Msze Św.), Róże Różańcowe parafii NSPJ, Straż Honorowa NSPJ, Trzeci Zakon Franciszkański , Uczestnicy czuwań I-piątkowych, Zespół Charytatywny parafii NSPJ (3 Msze Św.)
Ceremonie pogrzebowe 12.04 w kościele NSPJ w Bielsku-Białej - 20:00 (dla kapłanów)

Do początku

godz. 20:00 – Msza św. pod przewodnictwem J.E. Księdza Biskupa Romana Pindla dla Kolegów Kursowych i Kapłanów pragnących modlitwą pożegnać śp. ks. prałata Krzysztofa Ryszkę - bez udziału wiernych. (księża proszeni są o zabranie alby i stuły) Nagranie

Relacja na stronie diecezjalnej.
Relacja na stronach GN.
Ceremonie pogrzebowe 13.04 w Bielsku-Białej Wapienicy

Do początku

Wtorek, 13 kwietnia 2021– kościół św. Franciszka z Asyżu w Bielsku – Białej Wapienicy
  • godz. 9:00 – Msza św. z udziałem parafian
  • godz. 10:30 – Msza św. z udziałem parafian
  • godz. 12:00 – Msza św. z udziałem parafian
  • godz. 14:00 – Msza św. pod przewodnictwem J.E. Księdza Biskupa Piotra Gregera z udziałem tylko najbliższej rodziny i gości. Po Mszy św. odprowadzenie trumny z ciałem ks. prałata Krzysztofa Ryszki na miejscowy cmentarz i złożenie w grobowcu kapłanów.
Relacja na stronie diecezjalnej.
Relacja na stronach GN.

Słowo na dzisiaj

J 12, 24-26 | Jezus powiedział do swoich uczniów: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli ziarno pszenicy, wpadłszy w ziemię, nie obumrze, zostanie samo jedno, ale jeśli obumrze, przynosi plon...

Używamy plików cookies, aby serwis działał lepiej. Dowiedz się więcej, jak zarządzać plikami cookies.